محقق بخش تحقیقات گیاهپزشکی . مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین
چکیده
کرم خوشهخوار انگور یکی از آفات کلیدی تاکستانهای ایران است که خسارتهای کمی و کیفی قابل توجهی به محصول وارد میکند. پایداری جمعیت این آفت عمدتاً به توانایی ورود به دیاپوز در مرحله شفیرگی و تحمل دماهای پایین در زمستان وابسته است. این پژوهش، الگوی زمستانگذرانی و ویژگیهای سرماتابی شفیرههای دیاپوزی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که القاء دیاپوز با کوتاه شدن طول روز (زیر ۱۳ ساعت) در اوایل مهرماه رخ میدهد و شفیرهها عمدتاً در زیر پوست تنه، بقایای گیاهی و لایههای سطحی خاک پناه میگیرند. نقطه انجماد شفیره ها می تواند تا 86/25- درحه سلسیوس کاهش یابد. میزان تحمل شفیره نیز در دماهای پایین در ماه های دی و بهمن به بالاترین میزان خود می رسد و سپس بتدریج با گرم تر شدن هوا تحمل حشره کاهش می یابد که نشان دهنده شروع مراحل پایانی دیاپوز است. بررسی ویژگیهای دیاپوز و سازوکارهای سرماتابی در اقلیمهای مختلف، از جمله استان قزوین میتواند در درک بهتر بومشناسی آفت و پیشبینی روندهای جمعیتی آن نقش مؤثری داشته باشد. نتایج اینگونه مطالعات علاوه بر آشکار ساختن توان سازگاری آفت با شرایط سرد، در تدوین برنامههای مدیریت تلفیقی و پیشبینی زمانهای مناسب کنترل در تاکستانها اهمیت ویژهای دارد.
)