استادیار بخش تحقیقات زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران.
چکیده
باتوجه به گرما و شدت تابش زیاد، محدودیت منابع آبی و خاک ضعیف منطقه سیستان، انگور یاقوتی دارای بوته‌های قوی نیست، بنابراین تنظیم تعداد جوانه در زمستان و میزان رشد رویشی در دوره رشد تا برداشت میوه برای دستیابی به عملکرد کمی و کیفی از اهمیت بالائی برخوردار است. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح شدت هرس تعادلی زمستانه: 1-شاهد (عرف محلی)، 2-هرس سبک (10+60)، 3-هرس متوسط (10+40) و 4-هرس سنگین (10+20) و چهار سطح شدت هرس سبز: 1-شاهد یا عرف محل، 2-هرس سبک (هرس شاخه‌های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه)، 3-هرس متوسط (حذف کامل شاخه‌های نرک + هرس شاخه‌های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه ، 4-هرس سنگین (حذف کامل شاخه‌های سبز بدون محصول رشد کرده از روی شاخه بارده یکساله درسال قبل + حذف کامل شاخه‌های نرک + هرس شاخه‌های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه بود. هرس سنگین زمستانه باعث افزایش صفات مواد جامد محلول، اسید کل، آب میوه، آفتاب سوختگی خوشه و شاخص طعم به‌میزان 4/8، 5/14، 5، 11 و 6/7 درصد نسبت به شاهد و کاهش اسیدیته و تعداد روز تا رسیدگی میوه به‌میزان 1/20 و 5/10درصد نسبت به شاهد شد. هرس سنگین سبز باعث افزایش صفات مواد جامد محلول، اسید کل، آب میوه، آفتاب سوختگی خوشه و شاخص طعم بمیزان 9، 8/17، 10، 29 و 7/10 درصد نسبت به شاهد و کاهش اسیدیته و تعداد روز تا رسیدگی میوه 21 و 4/14 درصد نسبت به شاهد شد. بطور کلی بالاترین شاخص طعم انگور یاقوتی در شرایط هرس سنگین زمستانه همراه با هرس کامل شاخه‌های سبز بدون محصول رشد کرده از روی شاخه بارده یکساله درسال قبل + هرس کامل شاخه‌های نرک + هرس شاخه‌های سبز هشت بند بالاتر از آخرین خوشه مشاهده گردید.
)
)