استادیار بخش تحقیقات زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران.
چکیده
آزمایش اول شامل چهار سطح تیمار هورمون جیبرلین (صفر، 10، 20 و 30 میلی‌گرم بر لیتر) 10 روز قبل از باز شدن گل‌ها، آزمایش دوم شامل چهار سطح حذف برگ (عدم حذف برگ‌ها، حذف برگ‌های ۲ گره پایین تمام شاخه‌های تاک، حذف برگ‌های چهار گره پایین تمام شاخه‌های تاک و حذف برگ‌های 6 گره پایین تمام شاخه‌های تاک) ۳ هفته قبل از گلدهی و آزمایش سوم شامل چهار سطح تنک خوشه (عدم هرس خوشه، حذف 1 سانتی‌متر از انتهای خوشه، حدف 2 سانتی‌متر از انتهای خوشه و برس کشیدن خوشه) قبل از مرحله گلدهی کامل بود. کاربرد 30 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین باعث افزایش مواد جامد قابل حل، اسیدیته آب میوه، درصد آب میوه انگور، تعداد روز تا رسیدگی و شاخص طعم بترتیب به میزان 1/22، 14/0، 8/9، 13/7 و 2/62 گردید. همچنین کاربرد 30 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین باعث کاهش اسید قابل تیتراسیون و رنگ‌گیری خوشه به میزان 6/24 و 5/13 شد. حذف برگ‌های 4 گره پایین تمام شاخه‌های تاک باعث افزایش مواد جامد قابل حل، اسیدیته آب میوه، درصد آب میوه انگور، رنگ‌گیری خوشه و شاخص طعم بترتیب به میزان 8/17، 5/17، 4/11، 6/4 و 9/51 گردید. همچنین حذف برگ‌های 4 گره پایین تمام شاخه‌های تاک باعث کاهش اسید قابل تیتراسیون به میزان 14 شد. برس کشیدن خوشه باعث افزایش مواد جامد قابل حل، اسیدیته آب میوه، درصد آب میوه انگور و شاخص طعم بترتیب به میزان 23، 7/21، 12 و 2/51 گردید. همچنین برس کشیدن خوشه باعث کاهش اسید قابل تیتراسیون به میزان 6/18 شد. شاخص طعم میوه انگور یاقوتی در شرایط کاربرد 30 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین، حذف برگ‌های 4 گره پایین تمام شاخه‌های تاک و برس کشیدن خوشه بترتیب برابر با 51/48، 65/43 و 47/43 بوده و کاربرد 30 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین نسبت به سایر تیمارها شاخص طعم بهتری را باعث شد.
)
)