پایداری تولید انگور با استفاده از نهال های پیوندی با پایه های مقاوم به سرطان طوقه و خشکی

نوع مقاله : مقاله ترویجی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار پژوهشی، معاون پژوهش و فناوری، پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری

2 دانشیار و عضو هیأت علمی /بخش تحقیقات زراعی باغی ،مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی،سازمان تحقیقات آموزش

3 بخش تحقیقات علوم زراعی باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قزوین،

چکیده

تاکستان‌های کشور با استفاده از نها‌ل‌های خود ریشه گسترش پیدا کرده و استفاده از نهال‌های پیوندی بر روی پایه های متحمل در برابر تنش‌های زیستی و غیرزیستی مرسوم نبوده است. با تغییر عوامل اقلیمی، بروز تنش‌های محیطی مانند خشکی، سرما و شیوع آفات و بیماری‌های فعال در منطقه طوقه و ریشه تاک، استفاده از پایه‌های متحمل به شرایط نامساعد محیطی به منظور پایداری تولید انگور، امری ضروری است. بیماری سرطان طوقه و همچنین تنش خشکی دوعامل زیست محیطی مؤثر در کاهش تولید انگور در سال‌های اخیر بوده است. بر این اساس تحقیقات به نژادی تولید پایه های مقاوم به سرطان طوقه و خشکی برنامه ریزی گردید که حاصل آن معرفی دو پایه تاک اسپوتا و ناظمیه مقاوم به سرطان طوقه و پایه در دست معرفی Ch1 مقاوم به خشکی و متحمل به آهک خاک است که سازگاری پایه و پیوندک ارقام تجاری روی پایه‌های فوق انجام گردیده است. به منظور استفاده از پایه‌های تاک در پیوند با ارقام تجاری انگور از دو روش پیوند رومیزی و پیوند بر روی نهال پایه ریشه دار امکان پذیر است. کاربرد دو پایه تاک هیبرید مقاوم به سرطان طوقه ناظمیه و اسپوتا علاوه بر جلوگیری از زوال تاکستان‌ها باعث دستیابی به پتانسیل عملکرد متوسط 40 تن در هکتار می گردد. کاربرد پایه تاک مقاوم به خشکی و متحمل به آهک با کد Ch1 باعث کاهش حداقل 30 درصدی مصرف آب در تاکستان‌ها می گردد.

چکیده تصویری

پایداری تولید انگور با استفاده از نهال های پیوندی با پایه های مقاوم به سرطان طوقه و خشکی

کلیدواژه‌ها