1
گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
2
گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران
چکیده
پوسیدگی خاکستری که تحت فعالیت قارچ Botrytis cinerea ایجاد میشود یکی از مهمترین بیماریهای انگورهای تازهخوری در مزرعه و دورههای پس از برداشت میباشد. به منظور کنترل این بیماری، مقدار زیادی قارچکش مصرف میشود. از راهکارهای پایدار برای جایگزینی قارچکشهای شیمیایی، استفاده از قارچ مایکوپارازیت تریکودرما و قارچکشهای جدید میباشند. در مطالعه حاضر، یک جدایه از قارچ مایکوپارازیت تریکودرما (Trichderma harzianum T39) با بیشترین میزان مهار رشد میسیلیوم کپک خاکستری در شرایط آزمایشگاهی و قارچکشهای شیمیایی فسفید پتاسیم، نوردوکس و ولگرو مس+روی در غلظت ۲۵۰ میلیگرم بر لیتر علیه کپک خاکستری در شرایط پس از برداشت در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار ارزیابی شد. در شرایط انبارمانی ۵ درجه سانتیگراد، بدون ایجاد زخم و زخم، بیشترین مهار رشد قارچ بیماریزا به ترتیب با مقادیر ۵/۹۳ و ۸۵ درصد با تیمار تلفیقی تریکودرما و فسفید پتاسیم حاصل شد. در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد نیز این ترکیب بیشترین میزان مهار کپک خاکستری (سویه A91) را نشان داد. کمترین میزان مهار در تمامی شرایط با مهار ۱۵ تا ۳۰ درصدی، زمانی حاصل شد که قارچکشها به تنهایی مورد استفاده قرار گرفتند که نشاندهنده کارایی کم قارچکشها در مبارزه با کپک خاکستری در شرایط انبارمانی میباشد. مدیریت تلفیقی آفات، راهکاری پایدار و محیطزیستی جهت کاهش خسارت محصولات باغی به ویژه انگور در شرایط پس از برداشت میباشد که نه تنها منجر به مهار بالای عامل بیماریزا میباشد بلکه در دراز مدت از مقاومت عامل بیماریزا به قارچکشها جلوگیری مینماید.