نژادگان بومی انگور ذخایری بلقوه در مناطق مختلف ایران (مطالعه موردی منطقه الموت استان قزوین)

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 استادیار پژوهشی و عضو هیات علمی/ بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین، سازمان تحقیقات کشاورزی

2 عضو هیات علمی بخش زراعی-باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی قزوین

3 استادیار پژوهش و عضو هیات علمی/ بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین، سازمان تحقیقات،

چکیده

این مطالعه به‌منظور بررسی ویژگی‌های نژادگان (ژنوتیپ‌های) بومی انگور ایران در تابستان 1399 در منطقه الموت قزوین انجام گرفت. در این مطالعه صفاتی ازجمله مورفولوژی برگ، ویژگی‌های کمی و کیفی میوه شامل وزن حبه، وزن خوشه، اندازه خوشه،TA، pH، TSS، ویتامین ث و فنول میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین طول خوشه (5/26 سانتی‌متر) و بیشترین فنول میوه (80 میلی‌گرم گالیک اسید در 100 گرم وزن‌تر) متعلق به ژنوتیپ شماره 1 بود. بیشترین وزن حبه (46/3 گرم)، قند (22 درصد)، چگالی آب‌میوه بالا (368/1) و میزان ویتامین ث (04/7 میلی‌گرم در 100 گرم وزن‌تر) متعلق به ژنوتیپ شماره 2 بود. ژنوتیپ 3 بارنگ حبه سبز و طعم عالی بیشترین بازارپسندی را نشان داد. بیشترین وزن خوشه (291 گرم) و کمترین ریزش حبه نیز متعلق به ژنوتیپ شماره 4 بود.

کلیدواژه‌ها

مجله ترویجی انگور
دوره 3، شماره 1
شهریور 1400
صفحه 22-27

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 26 اسفند 1399
  • تاریخ بازنگری: 12 مهر 1400
  • تاریخ پذیرش: 25 مهر 1400

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار